تاثیر طرحواره درمانی گروهی بر ارتقای بهزیستی اجتماعی و ادراک اعتماد اجتماعی در دانشجویان

چکیده: طرحواه‌درمانی، درمانی است ابتکاری وتلفیقی که هدف اصلی آن تغییرو بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه وکمک به توسعه طرحواره های سالم است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بربهزیستی اجتماعی وادراک اعتماد اجتماعی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانشجویان مرد دانشگاه تهران بودند که ازمیان آنها نمونه مورد نیاز پژوهش به صورت دردسترس انتخاب شدند. از میان دانشجویان پاسخ دهنده به پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز و ادراک اعتماد اجتماعی صفاری نیا و شریف که نمرات پایین تری کسب کردند،20 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. 12 جلسه طرحواره‌درمانی (هر جلسه ۹۰ دقیقه) برای گروه آزمایش اجرا شد، سپس به منظور تعیین اثربخشی مداخله، نمرات افراد در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه‌های بهزیستی اجتماعی و پرسشنامه ادراک اعتماد اجتماعی ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک راهه تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که طرحواره‌درمانی گروهی می تواند به طور معناداری موجب بهبود بهزیستی‌اجتماعی و ادراک اعتماد‌اجتماعی افراد گردد. طرحواره درمانی گروهی را می توان به عنوان یک مداخله موثر در کنار سایر درمان هایی که به منظور بهبود مشکلات افراد در روابط اجتماعی ارائه می شوند مد نظر قرار داد. کلید واژه: ادراک اعتماد اجتماعی ، بهزیستی اجتماعی ، طرحواره درمانی